Studie ontwijkend gedrag

Zoals ik vorig weer vertelde beginnen dingen normaal te voelen en voelt thuis hier ook werkelijk thuis. Ik heb me echter afgelopen week beseft dat, zodra dingen normaal gaan voelen, ik ook weer ga verlangen naar nieuwe dingen. Ik ben altijd een ongeduldig persoon geweest die steeds op zoek gaat naar een nieuwe uitdaging. Dat is de reden waarom ik bereikt heb wat ik bereikt heb en dat ik zit waar ik nu zit. Eigenlijk niet de beste eigenschap maar stiekem ook een waar ik toch een beetje trots op ben omdat het mijn leven, soms moeilijker, maar ook heel vaak mooier heeft gemaakt.

Nu ik dus op het punt ben dat ik zelfs Singapore normaal vind, belachelijke gewoon, ben ik het weer eens aan mezelf verplicht op een nieuwe uitdaging te gaan vinden. De eerste en ook zeker de beste oplossing vond ik toch wel reizen, of in ieder geval reisjes plannen om naar uit te kijken. Nieuwe dingen zien en ontdekken. Iets waar ik van te voren ook al van tegen mijzelf had gezegd dat ik dit niet ging doen. Ik wilde in Singapore wonen en niet meer in de landen er omheen zitten dan in Singapore zelf. Ik ga me hier ook zeker aan houden, maar de kansen die hier liggen om zo veel andere dingen te doen durf ik eigenlijk toch niet te laten schieten.

Om te beginnen vlieg ik volgende week samen met Tessie naar Taiwan. We hebben behoefte aan natuur en aangezien het vakantie is volgende week, leek Taiwan ons een geweldige optie! Voor deze vakantie zit echter wel een week met midterms, tussentoetsen, die mij zoals in Nederland enorm opbreken. Voor mijn eigen veiligheid zit ik hele dagen in de bieb in de hoop iets van de stof te begrijpen en een mooi punt af te kunnen leveren. Dit is iets waar ik stiekem helemaal niet blij van word en dan is nog meer reisjes plannen natuurlijk een goede uitlaatklep (en een blog schrijven natuurlijk ook) #StudieOntwijkendGedrag.

Reisje nummer twee is een paar weken terug al geboekt. Onze huisgenoten hadden heel goedkoop tickets naar de Filepijnen kunnen regelen en dit konden wij natuurlijk ook niet laten. Over ongeveer 4 weken zitten we dus in het vliegtuig voor een weekendje Filepijnen.

Het grootste avontuur en het geen waar ik echt (naast het zien van mijn lieve papa, mama, zus en jeRoentje) naar uit kijk, is mijn eigen reis die ik er stiekem nog even tussendoor ga doen. Na mijn tentamens in december heb ik nog 3 weken voordat mijn lieve familie hier heen komt om door Maleisië te reizen. Deze 3 weken ga ik heerlijk opvullen met een reis door Cambodja. Ik heb inmiddels een kleine backpack ingeslagen, die precies mee kan als handbagage en de nodige boekjes zijn gekocht. In mijn eentje 2,5 week door Cambodja reizen is iets waar ik zo naar uit kan kijken en alleen het bladeren door de boekjes kan mij al zo gelukkig maken als een klein kind met een snoepje (al maken snoepjes mij ook nog steeds heel gelukkig). Iets nieuws, alleen reizen door een land wat totaal nieuw voor mij is, is het geen waar ik behoefte aan had nu zelfs de bijzonderste dingen normaal begonnen te worden. Helaas moet ik nog wel een paar maanden wachten. Maar gelukkig mag ik die paar maanden nog hier doorbrengen. Een plek die normaal is geworden, een tweede thuis, een die mij mij laat voelen en me daarom zelfs op zoek laat gaan naar iets nieuws, maar ook een die mij alle ruimte en tijd geeft om het nieuwe en uitdagende waar te kunnen maken.

xxK